My Unfinished Works // 23 January 2013 – 6 March 2013 // Onay Akbas // Galerie Artist Berlin

My Unfinished Works

23 January 2013 – 6 March 2013 


Onay Akbas 

Galerie Artist Berlin

Onay Akbaş, who was born in Fatsa, in Black Sea région, and raised in İstanbul Marmara University, has been exhibiting his Works since he became a member of Maltepe Artists Society, in 1985. 

Since 1988, he has been participating to the exhibitions of Le Chaînon Manquant and been close to “Neo-expressionism” . His works are being exhibited in Istanbul, Ankara, Berlin, Paris, Lyon, Taipei,Seoul etc. regularly. 
Producing in periods of time, Akbaş applies a colorful surface of his dynamic design and a playful geometrical figurative and symbolic work to his paintings. Just like a caleidoscopical universe. He implies on personal situations, how nature of existance resembles to a game, how much standing requires scenery, imagery and flexibility leaks to life perfectly, standing up against govenrment and protecting poetry of childhool. 
His exhibition named “Raillings” has started in 1991. After this exhibition “Theatre World” came in 1992. His other exhibitons are, “Fake Prophets” (1995), “Stage, Theatre and Cinema” (1996), “Moment and Memory” (2000), “Game-Toy and Government” (2003) and “My Unfinished Works”(2007). This new serie named “My Unfinished Works” has exhibited in Istanbul, Ankara, Lyon, Paris, Taipei and now in Berlin. 
This new series keeps one part of the painting “unfinished” and brings out a geometrical shape, thus develops a new concept. This “pure graphical” part goes along with the colored rest of the work in tune, causes vertigo in the center of the work and surrounds the viewer. 
This new adventure, which leans on the “unfinished” imagery experiences of Turner and Cezanne, and starts through the discourses of “Picture is painted by the viewer” by Duschamp and “Humanbeing is unfinished” by Nietzche, questions the illusionist nature of every painting. And also relativity of the real. 
Françoise Monnin, Paris 
AKBAS 
« Mes Inachevés » à la Galerie Artist Berlin. 
Du 23 janvier 2013 au 5 mars 2013 
Né à Fatsa, au bord de la Mer Noire, formé à l’Université Marmara d’Istanbul, Onay Akbas expose ses peintures depuis 1985, date à laquelle il appartenait au groupe des « Peintres Maltepe » 
Installé à Paris depuis 1988, il a été apparenté au Nouvel Expressionnisme puis à la Figuration Libre, et a notamment exposé aux côtés du groupe Le Chaînon Manquant. Ses œuvres sont régulièrement présentées à Paris, Berlin, Zurich, Miami, Séoul, Lyon, Grenoble, Istanbul, Ankara, Taipei, etc. 
Procédant par cycles, Akbas pratique une peinture figurative mais symbolique, constituée de pans de couleurs lumineux, rehaussés de motifs dynamiques, structurés à l’aide d’une géométrie ludique. Soit, un univers kaléidoscopique. Les situations humaines représentées soulignent toujours combien l’existence est un jeu ; combien survivre exige une mise en scène ; combien souplesse et imagination permettent de se faufiler dans l’existence, de résister aux pouvoirs et de préserver la poésie de l’enfance. 
Après la série des Épouvantails (débutée en 1991) est venue celle du Monde Théâtre (1992) Puis, Les Faux Prophètes (1995) ; Jeu, Théâtre et Cinéma (1996) ; L’Instant et La Mémoire (2000) ; Jeux, Jouets, Pouvoir (2003) ; et, en 2007, Mes Inachevés. Les premières œuvres de cette série ont été présentées à Istanbul, à Ankara, à Paris, à Lyon, à Taipei. Les voici aujourd’hui à Berlin. 
Renouvelant la construction des peintures, cette série développe un concept pictural qui consiste à laisser inachevé un pan de l’image, un fragment géométrisant. Cette part exclusivement graphique, campée parmi d’autres, elles, colorées, induit un vertige au cœur de la composition ; captant le spectateur, invité à imaginer ce qui manque en place de cette respiration. 
Fondée sur les expériences picturales de Turner et de Cézanne concernant l’inachèvement, issue de la réflexion de Marcel Duchamp pour qui « c’est le spectateur qui fait le tableau », et de celle de Friedrich Nietzsche selon lequel « l’homme est inachevé », cette nouvelle aventure interroge l’illusionnisme de toute peinture. Et la relativité de toute vérité. 
Françoise Monnin, Paris, (Rédactrice en chef de la revue Artension) 
À l’occasion de cette exposition, présentation de la monographie Onay Akbas, 25 ans de peinture (texte par Françoise Monnin) 
Onay Akbas 
« MEİNE UNVOLLENDETEN » Galerie Artist Berlin, 
23. Januar – 6.März 2013 
Onay Akbas wurde in Fasta an der Küste des Schwarzen Meeres geboren. 
Er ist Absolvent der Marmara Universität, Istanbul. 
1985 schloss er sich der Künstlergruppe MALTEPE an. Seither werden seine Werke öffentlich gezeigt. 
Seit 1988 lebt und arbeitet der Künstler in Paris, Frankreich. 
In seinen frühen Jahren stand er dem Neo-Expressionismus nahe, später wandte er sich der freien Figuration zu. 
Akbas beteiligt sich regelmässig an den Ausstellungen der „Le Chainion Marquant“. 
Seine Arbeiten werden in Istanbul, Ankara, Berlin, Paris, Lyon, Taipe, Seoul ausgestellt. 
Der Künstler produziert seine Werke in Perioden. In leuchtenden Farbflächen mit dynamischen Motiven entsteht spielerisch eine Geometrie, aus der sich figurative, symbolische Bilder entwickeln. Menschliche Situationen beschreiben das Spiel der Existenz, den Humor des Überlebens, die Phantasie und Flexibilität des Lebens, die Bewahrung der Poesie unserer Kindheit. 
Nach einer Reihe von “Vogelscheuchen”, gestartet im Jahre 1991 folgte die Serie “Theatre World” (1992). Danach “Gefälschte Propheten” (1995), “Spiel, Theater und Filmbühne” (1996), “Zeit und Erinnerungen” (2000), “Spiel-Spielzeuge und Herrschaft” (2003) und im Jahr 2007 “Meine Unvollendeten”. Die ersten Werke dieser Serie wurden in İstanbul, Ankara, Lyon, Paris,Taipei ausgestellt. 
Nun werden diese Arbeiten den Berliner Kunstliebhabern vorgestellt. 
Die Serie “Meine Unvollendeten”, in der die Oberfläche der Arfbeit abgeschlossen ist, entwickelt eine noch vorhandene Geometrie ein neues Bildkonzept. Bunt gefaerbt und genau passend zwischen allen ist alleine schon der Grafik-Teil eine Aufforderung an die Phantasie des Betrachters im Mittelpunkt der Komposition ein Schwindelgefühl zu erfahren. 
Beruhend auf die bildlichen Erfahrungen von Turner und Cézanne bezüglich der “Unvollständigkeit”, sowie der Satz, “Betrachter, die Bilder machen” von Marcel Duchamp entwickelt aus den Gedanken von Friedrich Nitsche “der Mensch ist unvollendet”, stellt dieses neue Abenteuer die Frage nach der illusionistischen Natur der Bilder, nach der Relativität aller Wahrheit. 
Françoise Monnin, Paris 
(Artension – Chefredakteurin) 
Onay Akbas 
« Bitmemislerim » Galerie Artist Berlin de, 
23 Ocak 2013 – 6 Mart 2013 
Karadeniz kıyısındaki Fatsa’da doğan, İstanbul Marmara Üniversitesi’nde yetişen Onay AKBAŞ, Maltepe Ressamları topluluğuna üye olduğu 1985’ten bu yana resimlerini sergilemektedir. 
1988 yılından beri Paris’te yerleşik bulunan ressam, Yeni Dışavurumculuk, daha sonra Özgür Figürasyon’a yakın durmuş ve özellikle Le Chaînon Manquant (Eksik Halka) topluluğunun sergilerine katılmıştır. Yapıtları düzenli olarak Istanbul, Ankara, Berlin, Paris Lyon, Taipei,Seul vs,vs.da sergilenmektedir. 
Dönemler halinde üreten Akbaş, devingen motifleriyle ışıldayan renk yüzeyleri ve oyunlu bir geometriden oluşan figüratif ama simgesel bir resim uygulamaktadır. Tıpkı bir kaleydoskop evreni gibi. Canlandırılan insan durumları, var oluşun ne denli bir oyun olduğunu; ayakta kalmanın ne denli mizansen gerektirdiğini; imgelem ve esnekliğin yaşama ustaca sızmayı, iktidarlara direnmeyi ve çocukluğun şiirini korumayı ne denli sağladığını vurgulamaktadır. 
1991’de başlayan Korkuluklar dizisinden sonra Tiyatro Dünya (1992) gelir. Ardından, Sahte Peygamberler (1995); Oyun, Tiyatro ve Sinema (1996); An ve Bellek (2000); Oyun- Oyuncak ve İktidar (2003) ve 2007’de “Bitmemislerim”. Bu yeni dizinin ilk yapıtları, İstanbul, Ankara,Lyon,Paris,Taipei’de sergilendiler. İşte şimdi de Berlin deler. 
Yapıtın bir yüzeyini tamamlamayıp geometrikleşen bir parça bırakarak resimlerin yapısını yenileyen bu dizi, resimsel bir kavram geliştirir. Renklendirilmiş diğerleri arasında cuk oturan, salt grafik bu kısım, bu soluklanma yerinde eksik kalanı imgelemeye çağrılan izleyiciyi sararak kompozisyonun bağrında bir baş dönmesine yol açar. 

Turner ve Cézanne’ın “bitmemislikle” ilgili resimsel deneyimlerine dayanan; « Resmi yapan, izleyicidir » diyen Marcel Duchamp ve « İnsan, tamamlanmamıştır » diye buyuran Friedrich Nietzsche’nin düşüncelerinden yola çıkan bu yeni serüven, her resmin gözbağcı doğasını sorgulamaktadır. Ve de her gerçeğin göreceliğini.

Françoise Monnin, Paris (Artension dergisi yazi isleri muduru)