RETRO // 15 Kasım 2012 – 30 Aralık 2012 // Aysel Alver // Galeri İlayda Karaköy Harbour



RETRO


15 Kasım 2012 – 30 Aralık 2012

Aysel Alver
Galeri İlayda Karaköy Harbour
Aysel Alver, “Retro” stilini, ‘güzellik-çirkinlik’,’moda’ ve ‘trend’ kavramları çerçevesinde sorgulamaktadır. Alver, dönemsel olarak ön plana çıkan ikonlar arasından, modern döneme ait kimi magazinel moda fenomenlerinin abartılı imajlarını kendi üslubuyla yeniden yorumlarken, trendlerin meydana getirdiği ‘moda’ kavramının kurgusallığına ve eklektik yanına vurgu yapmaktadır. Bu abartılı imajlar, bugünlerde çokca gündemde olan ve postmodern bir tavır olan “Retro” stil bağlamında ortaya konmaktadır. Sergide yer alan figürlerde “Retro” stilin kurgusallığına yapılan vurgu ile geçmişe ait bu fenomenlerin yıllar sonra yeniden trend haline gelebilmesinde modanın ilerleyişindeki keyfiliğe ve tüketim endüstrisine endeksli tavrına dikkat çekilmektedir.
Kağıt hamuru ile biçimlendirilip, kolaj tekniği ile son şeklini verdiği bu figürlerinde Alver, yanlızca gösteri dünyasına ait olabilecek kadar kurgusal olan bu figürleri kâğıt bebek imgesi ile bütünleştirmektedir. Sergide yer alan figürler bu yapay dünyayı oluşturan kozmetik, estetik ve moda dünyasının içinden seçilip alınan modellemelerdir. Reklamların, magazin dünyasının asal malzemesi olan bu kâğıt bebeklerin, kalıplarla belirlenen bedenleri, modellerle biçimlenen saçları, markalarla açıklanan statülerinin önceliği ve belleyiciliğinin gerçeklikle bağı sorgulanmaktadır.
Aysel Alver focuses upon “Retro” concept in her fourth solo
exhibition. Alver, questions ‘Retro’ style within context of ‘Beauty-Ugliness’,
‘Fashion’ and ‘Trend’. Alver reinterprets exaggerative images and attitudes of
seasonal burst in prominence magazines’ phenomenon, people with her very own
style. And she emphasizes fictiveness and eclectically side of
“fashion” context. This exaggerated images and attitudes are put
forth within context of “Retro” style which is a postmodern attitude and
nowadays a current issue. Figures which exhibited draw attention to emphasize
to the fictiveness of “retro” style and how past phenomenon can
become a trend again and arbitrariness of progress of fashion and its behavior
indexed to the consumption industry.

Alver unifies paper doll images and these fictive figures that can only be real
in show business with her figures which are formed with paper mâché and
finalized by collage technique. Figures which took place in the exhibition are
models chosen from cosmetic, aesthetic and fashion world that constitute that
artificial world. It is questioned the connection of the reality and these
paper dolls’ “who are principal materials of advertisements and magazine
world” molded bodies, mode shaped hairs, priority of their statues
described by brands.